‘Ik heb al diverse landen doorkruist in de wereld’, vertelt eigenaar André Schoenmaker, ‘en vond alles terug in Frankrijk.’ De eerste dag dat hij aankwam op ‘zijn’ domein gaf direct een fijn gevoel om er iets moois van te maken. Het domein en de gebouwen erop kijken uit over het natuurschoon van de Dordogne. De weidsheid en rust op Domaine de Bellac overvielen hem bijna.
De familie Schoenmaker ging aan de slag. Het landgoed lag daar dan wel prachtig, maar de gebouwen waren toe aan een grote renovatie. Er was een ruïne van een chateau uit de negende eeuw dat in de veertiende eeuw voor het laatst was bewoond. De oude boerderij stond jaren leeg en in verval. Ondanks de staat van de gebouwen straalde deze precies uit wat André voor ogen had. Hij is gek op de natuurlijke materialen en de Franse stijl. De originele “en pierre”stenen gebruikte hij opnieuw voor de opbouw van de muren. Een oudere, Franse smid uit het dorp verzorgde al het ijzerwerk.
‘We hebben de maisonnettes stuk voor stuk in 4 jaren opgebouwd,’ vertelt André hierover. Inmiddels verstreken de jaren en het domein kreeg langzaam maar zeker zowel de uitstraling als de kwaliteit waar André op hoopte. Hij nam zelf de architectuur voor zijn rekening en ontwierp de maisonnettes zo dat ze elk een eigen terras of tuin hadden en voldoende privacy. Zijn vrouw maakte gebruik van de vele schatten die het stel tegenkwam op de brocante markten waar ze van houden. Hiermee verzorgde ze veelal de inrichting.
Ze waren echter nog niet klaar. Met 35 hectare landgoed konden ze alle kanten op. Ze ontwierpen een de tuinen en bouwden de zwembaden, en na de laatste grote aanpassing in 2006 en 2007 was André tevreden. Achterover leunen doet hij echter niet. Het liefst heet hij heel vaak nieuwe gasten welkom. ‘Ik vind de diversiteit leuk,’ zegt André hierover. ‘Waar mensen ook vandaan komen, ze zijn welkom. Gezinnen, stellen of alleenstaanden, hele families of vrienden of zakelijke groepen… elk gezelschap heeft een eigen dynamiek. Ik vond het vooral belangrijk dat we bereikbaar zijn. Tegelijkertijd moet iedereen van een rustige vakantie kunnen genieten.’
Waar ze in 2001 voor het eerst aankwamen met een grote vrachtwagen vol verzamelde spullen en bouwmaterialen, waarop een lange intensieve verbouwing volgde, willen ze nu daar nooit meer weg. André spreidt zijn armen richting ‘zijn’ domein, dat hij eerder ziet als een tijdelijk huis voor iedereen die langskomt. ‘Je bent omsloten door weilanden en bossen, geniet van vergezichten de limousine koeien en de vrijheid… Er zijn vele bladstille avonden en ’s nachts een fantastische sterrenhemel zo helder als je die nergens ziet. Dit is voor mij het paradijs. Hier wil toch iedereen wakker worden?’
